استتار نظامی به دودسته تقسیم میشود.

استتار نظامی به دودسته تقسیم میشود.

1- استتار نزدیک :

این نوع استتار مربوط به مناطق خیلی نزدیک به دشمن است که میتوان با چشم غیرمسلح نفرات، تجهیزات و سلاح آنان را مشاهده و مورد اصابت قرار داد. در استتار نزدیک ممکن است یک رزمنده و سلاح او درمقابل دیدگان دشمن باشد اما هم رنگی و هم شکلی آنها با محیط به گونه ای است که دشمن متوجه حضور رزمنده در منطقه ی نبرد نشود و بااینکه دشمن را می بینیم اما او به سادگی قادر به دیدن ما نیست.

دقت و ظرافت در اجرای اصولی انضباط استتار از مهمترین مراحل استتار نزدیک است که میتواند میزان موفقیت را افزایش و کاهش تلفات را به همراه داشته باشد زیرا چشمهای عناصر کنترل کننده در منطقه به طور مستمر خطوط را تحت مراقبت شدید قرار داده و کوچکترین بی توجهی، تلفات را به همراه خواهد داشت. این نوع استتار در هرشرایط زمانی حساسیت خاص خود را دارد که اجرای اصولی آن در شب و روز، بایستی متناسب با آن حساسیتها باشد.

عدم توجه افراد به استتار، احتمال خسارت و تلفاتی را برای دیگر نیروها به دنبال دارد. این نوع استتار هر میزان در اجرا از دقت بیشتری برخوردار باشد، به همان میزان اطلاعات دشمن از نیروهای خودی را کاهش داده و در طرحهای اجرایی او را با شکست مواجه میسازد.

2- استتار دور :

این نوع استتار مربوط به مناطق تجمع نیروها، نیروهای لجستیکی، مواضع

توپخانه،ادوات، قرارگاه ها، مقرها و ... است که از انضباط کاملی به لحاظ دید مستقیم برخوردار نیست و تنها از طریق دیده بان نفوذی، نیروی هوایی و ... قابل کشف است. عدم توجه به اجرای اصولی انضباط استتار دشمن را قادر میسازد با توجه به نوع تجهیزات خود اهدافی را مورد هدف قرار دهد.تجربه ی دفاع مقدس نشان داد که بی توجهی به استتار دور اهداف مناسبی برای بمباران هوایی دشمن فراهم می آورد.